Gwarancje praw studentów z niepełnosprawnościami w świetle obowiązujących przepisów prawa
Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej
Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 roku - art. 32, 69,70 (Dz.U. z 1997 r. nr 78, poz. 483 z późn. zm.)
Gwarantuje równość wobec prawa wszystkich obywateli do równego traktowania przez władze publiczne i mówi o tym, iż nikt nie może być dyskryminowany w życiu politycznym, społecznym lub gospodarczym z jakiejkolwiek przyczyny. Nadto osobom niepełnosprawnym władze publiczne są zobowiązane udzielać pomocy w zabezpieczeniu egzystencji, przysposobieniu do pracy oraz komunikacji oraz zapewnić powszechny i równy dostęp do wykształcenia.
Ustawa z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce
– art. 11 ust. 6, 89, 93, 365 ust. 6. (Dz.U. 2018 poz. 1668 z późn. zm.)
Gwarantuje stwarzanie przez uczelnie osobom niepełnosprawnym, warunków do pełnego udziału w procesie kształcenia i w badaniach naukowych. Zapewnia właściwe warunki realizacji procesu dydaktycznego z uwzględnieniem szczególnych potrzeb osób będących
studentami niepełnosprawnymi oraz reguluje warunki i tryb rekrutacji z uwzględnieniem szczególnych potrzeb kandydatów na studia będących osobami niepełnosprawnymi.
Ustawa z dnia 3 grudnia 2010 r. o wdrożeniu niektórych przepisów Unii Europejskiej w zakresie równego traktowania (Dz.U. 2010 nr 254 poz. 1700)
Ustawa określa obszary i sposoby przeciwdziałania naruszeniom zasady równego traktowania ze względu na płeć, rasę, pochodzenie etniczne, narodowość, religię, wyznanie, światopogląd, niepełnosprawność, wiek lub orientację seksualną oraz organy właściwe w tym zakresie.
Konwencja z dnia 13 grudnia 2006 r. o prawach osób niepełnosprawnych
Międzynarodowy dokument przyjęty przez Narody Zjednoczone w Nowym Jorku, który definiuje prawa osób z niepełnosprawnościami, jako prawa człowieka i określa obowiązki państw w ich ochronie i zapewnieniu. Konwencja zakazuje dyskryminacji. Celem Konwencji, jest popieranie, ochrona i zapewnienie pełnego i równego korzystania z praw człowieka i podstawowych wolności przez wszystkie osoby z niepełnosprawnościami, co może utrudniać im pełny i skuteczny udział w życiu społecznym na zasadzie równości z innymi osobami. Ratyfikowana przez RP 6 września 2012 r. (Dz.U. z 2012 r. poz. 1169).
Dyrektywa Rady (UE) 2024/1499 z dnia 7 maja 2024 r
w sprawie norm dotyczących funkcjonowania organów ds. równości w obszarze równego traktowania osób bez względu na pochodzenie rasowe lub etniczne, równego traktowania osób w dziedzinie zatrudnienia i pracy bez względu na wyznawaną religię lub światopogląd, niepełnosprawność, wiek lub orientację seksualną, równego traktowania kobiet i mężczyzn w sprawach zabezpieczenia społecznego oraz w zakresie dostępu do towarów i usług oraz dostarczania towarów i usług, oraz w sprawie zmiany dyrektyw 2000/43/WE i 2004/113/WE
Ustawa z dnia 27 lipca 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz.U. 1997 nr 123 poz. 776 z późn. zm.).
Uchwała Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 1 sierpnia 1997 r. Karta Praw Osób Niepełnosprawnych
(M.P. z 1997 r. nr 50, poz. 475)
Wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 28 września 2011 roku, sygn. Akt I Aca 300/11 (niepubl.)
dotyczący dyskryminacji ze względu na niepełnosprawność. Uniemożliwienie skorzystania osobie niepełnosprawnej z usług restauracji z racji tego, że towarzyszył jej pies asystent stanowi przejaw dyskryminacji bezpośredniej, a nadto narusza jej dobra osobiste Do dyskryminacji dochodzi nie tylko wtedy, gdy brakuje obiektywnego uzasadnienia różnicy traktowania osób będących w takiej samej lub porównywalnej sytuacji, ale również wówczas, gdy pozornie neutralne warunki, kryteria bądź praktyki są stosowane na równi wobec wszystkich, lecz w sposób szczególny dotykają pewną grupę społeczną.